Rezerwat Staw Nowokuźnicki
Rezerwat Staw Nowokuźnicki znajduje się w Nowej Kuźni. Ma powierzchnię 20 ha i obejmuje staw powstały na rzece Prószkówce - lewym dopływie Odry oraz przylegające do niego szuwary i zatorfione łąki.
Najistotniejszym elementem, będącym główną przyczyną powstania rezerwatu,jest kotewka orzech wodny.Występowała ona tutaj ongiś bardzo obficie, a w ostatnich latach notuje się jej wolny zanik. Jest to związane ze wzrostem zanieczyszczenia wód Prószkówki, powodującym pogorszenie warunków świetlnych w strefie dennej stawu,co jest przyczyną zaniku kiełkowania orzechów kotewki.
W rezerwacie występują także inne gatunki roślin kwiatowych .Należą do nich grzybień biały, grążel żółty,żabiścieg pływający i pływacz zwyczajny.
W zbiorowiskach szuwarowych tego rezerwatu dominują: trzcina pospolita, tatarak zwyczajny, pałka szeroko- i wąskolista, sitowie jeziorne, strzałka wodna, a czasem jeżogłówka gałęzista. Na zatorfionych łąkach można zaobserwować wąkrotę zwyczajną.
Staw Nowokuźnicki jest także miejscem występowania licznej awifauny.Są wśród nich: nur czarnoszyjny, perkoz rdzawoszyjny, zausznik, kormoran czarny, brodźce-samotny i leśny, kaczka krzyżówka i łyska.Z drapieżców można tu spotkać rybołowai orlika krzykliwego.W niektórych latach zakładają tutaj gniazda łabędzie nieme.
Rezerwat leśny Przysiecz
Rezerwat leśny Przysiecz ma powierzchnię 3,1 ha.Utworzono go w celu ochrony starych drzewostanów modrzewiowych. Drzewostan budują modrzewie europejskie, dęby bezszypułkowe, graby, sosny i świerki. Niestety zdrowotność drzew nie jest najlepsza. Widać ślady żerowania dzięciołów na starych modrzewiach i połamane od szyi korzeniowej świerki.
W warstwie krzewów brak zarówno młodych sosen, jak i modrzewi. Świadczy to o tym, że oba te gatunki posadzono w niezbyt odpowiednich dla nich siedliskach i dlatego nie dochodzi do ich naturalnego odnawiania się.
Runo jest dość ubogie i notuje się zanik niektórych gatunków, zarówno wśród roślin kwiatowych jak i zarodnikowych.
Z uwagi na istniejące obecnie w rezerwacie zbiorowiska - należałoby zmienić kwalifikację podstawy istnienia tego rezerwatu: powinien nim być nie drzewostan modrzewiowy, lecz acidofilna dąbrowa.
Rezerwat leśny Jaśkowice
Rezerwat leśny Jaśkowice ma powierzchnię 5,89 ha.Powstał on w celu ochrony nielicznych na Opolszczyźnie naturalnych borów mieszanych.Drzewostan tworzą dęby: szypułkowy i bezszypułkowy oraz sosna zwyczajna.Jest to las dość widny.Z tej przyczyny wprowadzono tutaj gatunek światłolubny, jakim jest modrzew europejski. Jest to odmiana modrzewia pochodząca z Sudetów.
Dość obficie wykształciła się warstwa krzewów.Tworzą ją: leszczyna, kruszyna, jarzębina pospolita, kalina koralowa oraz oba gatunki głogów.
W runie tego rezerwatu dominuje śmiałek pogięty,obok którego często rośnie orlica pospolita i borówka czarna. Nierzadko można tu spotkać także konwalię majową i konwalijkę dwulistną.
Projektowany rezerwat leśny Prószków
Projektowany rezerwat leśny Prószków obejmuje powierzchnię 14,38 ha. Godny ochrony jest tutaj bór mieszany. W drzewostanie mamy sosny, dęby bezszypułkowe i niewielką domieszkę świerka.Wiek tego starodrzewu można ocenić na około 150 - 300 lat. Najstarsze są tu dęby, które nie tylko mają wiek do 300 lat i osiągają średnicę 111 cm, ale są równocześnie największymi okazami tego gatunku w całej Puszczy Niemodlińskiej.
W warstwie runa spotykamy zarówno gatunki borów sosnowych , np. szczawik zajęczy , jak też przedstawicieli dąbrów, np. przytulię wiosenną. Wiosną zakwitają tu zawilce gajowe.
Projektowany rezerwat leśny Dzików
Projektowany rezerwat leśny Dzików obejmuje powierzchnię 25,48 ha.Ochronie podlega tu dobrze zachowany fragment boru miesznego świeżego i lasu świeżego, z panującymi: sosną i świerkiem. Ponadto przedmiotem ochrony miały być liczne kolonie (kopce) mrówki ćmej. W podszyciu można stwierdzić odnawiające się świerki, dęby, buki, i pojedyncze jodły. Występują tutaj dwa gatunki brzóz : brodawkowatej i omszonej, olszy czarnej, skrzypu bagiennego czy fiołka błotnego.Rośnie tu także wąkrota zwyczajna - roślina, która wyróżnia się wśród wszystkich innych naszych roślin tym, że jej długie ogonki liściowe wrastają w środek blaszki liściowej, tworząc jak gdyby małe baldachy.
Wspomniane mrówki, jako istotny element biocenoz leśnych, decydują o biologicznej ochronie lasu. Stąd rezerwat ,,mrówkowy" mógłby być dobrym laboratorium do badania biologii lasu. Niestety, w ostatnich latach zanotowano zanik większości kopców mrówek. Należy podjąć obserwacje, co było tego przyczyną i czy mrówki pozostaną na tym obszarze.Gdyby się okazało, że mrówki wyginęły, wówczas utworzenie tego rezerwatu mogłoby stanąć pod znakiem zapytania.