Tradycje Gminy Reńska Wieś

Każda młodsza czy starsza miejscowość posiada swoją historię a także i tradycje.
Tradycje czyli treści kulturowe, obyczaje, wierzenia są przeważnie przekazywane z starszego pokolenia na pokolenie młodsze.
Gmina Reńska Wieś posiada również piękne, stare tradycje, które my dzisiaj starannie pielęgnujemy. A oto niektóre z nich:

Dożynki

Najbardziej znaną i zachowywaną tradycją jest święto plonów czyli dożynki.Obchodzimy ja corocznie po skończonych żniwach.
W szczególności uczestniczą w tym święcie rolnicy ale i też pozostali mieszkańcy wioski. Wszyscy mieszkańcy barwnym korowodem maszerują do Kościoła, aby uczestniczyć w Mszy Świętej, która jest podziękowaniem Bogu za urodzaj.

Korowód prowadzą starosta i starościna dożynek, którzy jadą w pięknie ustrojonej bryczce zaprzężonej w konie. W czasie Mszy dziękczynnej zostają złożone dary. Rolnicy składają w darze plony ziemi, kobiety swoje wypieki i ciasta, a wybrane osoby wnoszą do Kościoła koronę żniwną, uplecioną ze zbóż i przystrojoną owocami i warzywami, jakie zrodziła ziemia.

Po Mszy Świętej mieszkańcy oraz zaproszeni goście i władze Gminy
Reńskiej Wsi świętują dożynki na boisku, gdzie jest wiele atrakcji i zabaw. Głównym punktem dożynek jest konkurs koron żniwnych, pochodzących z okolicznych wiosek. Wieczorem zorganizowana jest zabawa taneczna, do której przygrywa orkiestra.

Gaik

Również piękną, lecz niestety już zanikającą tradycją jest tzw. chodzenie z-W czwartą niedzielę Wielkiego Postu- jak opowiada jedna z najstarszych mieszkanek naszej wioski, Gertruda Los-chodziły dziewczyny z goikiem.
Było to zielone drzewko przystrojone kolorowymi wstążkami.
Dziewczyny chodziły od domu do domu i tak śpiewały:

" Nasz goik zielony, pięknie ustrojony,
Na naszym goiczku siedzi sarna,
Szczerze ząbeczki bo by żarła.
Nasz goik zielony, pięknie ustrojony,
Na naszym goiczku siedzi kret,
Zniesie wam kureczka, jajko chnet.
Pani Gospodyni siedzi na łóżeczku,
Piastuje dzieciąteczko w białym zygoweczku.
Dajcie nam coś, dajcie,
Jeśli chcecie nam coś dać,
Bo wam nie będziemy podaremnie śpiewać." goikiem.

- Po tak zaśpiewanej piosence- mówi dalej pani Los- dziewczyny otrzymywały słodki poczęstunek.
Dla mieszkańców gminy Reńska Wieś zielony goik jest symbolem powitania wiosny.

Marzanna

W pierwszy dzień wiosny 21 marca obchodzona jest tradycja topienia Marzanny. Marzanna była prawdopodobnie boginią zimy. Tradycję topienia słomianej kukły najbardziej podtrzymują dzieci i młodzież szkolna.
Dzieci wiosennie poprzebierane, z pomalowanymi twarzami i wplątanymi we włosy kolorowymi bibułami, nad rzeką rozpoczynają obrzęd pożegnania zimy.
Po odprawieniu ceremoniału pożegnania zimy , dzieci wrzucają kukłę ze słomy do wody śpiewając taką piosenkę:
" Marzanno, Marzanno ty zimowa panno,
w wodę Cię wrzucamy, bo wiosnę witamy."
I tak co roku, w pierwszy dzień wiosny, pielęgnowana jest tradycja topienia Marzanny.

Wodzenie niedźwiedzia

Wyjątkową tradycją na Śląsku jest wodzenie niedźwiedzia. Jest to symbol zakończenia karnawału i oczekiwania na okres Wielkiego Postu.
Mieszkańcy wioski przebrani w śmieszne stroje, takie jak panna i pan młody, rzeźnik, cygan, śmierć, kominiarz,.. przechodzą przez całą wioskę z radosnym śpiewem. Pochód prowadzi osoba, która wodzi Niedźwiedzia od domu do domu, po całej wiosce. Wszyscy gromadzą się w sali, gdzie po tańcach i śpiewach, następuje obrzęd pogrzebania Niedźwiedzia. Niedźwiedź kładzie się do trumny, co symbolizuje zakończenie karnawału i tym samym koniec wesołych zabaw.
Jednak aby za rok znów można było się bawić, stary Niedźwiedź pozostawia mieszkańcom wioski młodego Niedźwiadka, i ten, kiedy za rok "wyrośnie" będzie również wodzony.

Pochód świętego Marcina

Pochód świętego Marcina to najmłodsza tradycja naszej Gminy.
Pani Heike Capitein, była nauczycielka języka niemieckiego, na wzór zwyczajów poznańskich, w 1996 roku wprowadziła po raz pierwszy ten obyczaj.
Święty Marcin był królewiczem. Podczas jednej ze swoich wypraw, w mroźny zimowy wieczór, spotkał przemarzniętego biedaka, któremu podarował swój płaszcz. Tym szlachetnym czynem uratował biedakowi życie. Aby uczcić jego imię organizuje się pochód ze świecami i lampionami. Na czele pochodu jedzie na koniu przebrana osoba za świętego Marcina. Na zakończenie marszu wszyscy mieszkańcy wioski, przy płonącym ognisku, częstowani są rogalikami z marmoladą.

Wyżej wymienione tradycje są kultywowane na terenie Gminy
Reńska Wieś. Również w innych częściach naszego kraju można spotkać takie same lub podobne obyczaje. Pielęgnowanie starych zwyczajów i tradycji jest obowiązkiem nas wszystkich, w szczególności jednak to młodzi mieszkańcy na naszej Gminy powinni dbać o to, aby dziedzictwo naszych przodków nie zanikło.

Wykonały:
Maria Los
Ewelina Marek

Pani Gertrudzie Los i pani Magdalenie Janik
bardzo dziękujemy za udzielone informacje i fotografie.