Opolszczyzna 2000

Strzelce Opolskie

Miasto Strzelce Opolskie rozwinęło się z pierwotnej osady targowej, o której wzmianki pojawiają się w dokumentach już z XIII w. Nazwa miasta wywodzi się od strzelców - łowców książęcych, urządzających w okolicy łowy. Ludność zajmowała się uprawą chmielu, potem winorośli - co uwieczniło się w herbie miasta. Obecnie gmina Strzelce Opolskie liczy 36000 mieszkańców, położona jest przy trasie E-4 ( Zgorzelec - Medyka), na pograniczu województw opolskiego i śląskiego. Gmina współpracuje z niemieckim miastem Soest i litewskim Druskienniki, jest członkiem Związku Gmin Sląska Opolskiego.

Rarusz- zbudowany w latach 1844- 1846.
Stary Spichlerz zbudowany w XVIII w. przy dawnym folwarku, można oglądać jedynie na fotografiach, spłonął on w 1999 roku
Kościółek cmentarny p. w. św. Barbary-wzmiankowany w 1505 r., odbudowany w latach 1683-1690 przez cieślę Jana Brychcego. Kilkakrotnie odnawiany po 1720 r. Kościół drewniany konstrukcji zębowej o ciekawym dwuapsydowym układzie (apsyda-półkolista albo wieloboczna część kościoła zawierająca ołtarz główny ).
Kościół parafialny p. w. św. Wawrzyńca wzmiankowany W 1290 r., położony przy dawnych murach miejskich. Obecny, murowany neobarokowy kościół wzniesiony w latach 1904-1907 przez architekta Jerzego Goldenpfenniga na miejscu poprzedniego, barokowego 1724 r.
Ruiny zamku -książąt opolskich - wzmianki o zamku pochodzą z 1313 r. W latach 1562-1595 gruntownie przebudowany przez Redernów. Na osi zamku brama wjazdowa trójarkadowa późnoklasycystyczna z drugiej połowy XIX w. Pod koniec działań wojennych zamek doszczętnie zniszczono.

Płużnica

Płużnica Wielka leży na głównej trasie Strzelce Opolskie - Toszek. Od zachodu otaczają ją lasy. 2,8 tych lasów stanowi rezerwat przyrody. Jest to fragment lasu mieszanego o charakterze naturalnym. Na południe od wioski ciągną się pola uprawne, aż do Ligoty Toszeckiej. Prowadzi do niej polna droga przy której rosną stare drzewa. Na uwagę zasługują stuletnie kasztanowce, których owoce są jadalne. Od północnej strony Płużnicy wznosi się pagórek o wys. 285 m.n.p.m., nazywany przez mieszkańców - ,,Leszcze”.

Droga dębowa

Nazwa ta zapewne wzięła się od dużej ilości leszczyn rosnących na górce. ,,Leszcze’’ jest wspaniałym punktem widokowym na rozległą okolicę. Przy drodze od parku do ,,Leszcza’’ rosną stuletnie dęby.

W XIII wieku kościół w Płużnicy Wielkiej był drewniany. Spłonął on i na jego miejscu w XVI w. Stanął kościół murowany.

Dziewkowice

Wieś Dziewkowice istnieje od około 600 lat. Teren Dziewkowic to była niegdyś posiadłość hrabiowska. Do prac gospodarskich w majątku sprowadził hrabia dziewczęta z Galicji, było ich dużo, mieszkały obok obór i w związku z tym powstała nazwa osiedla Dziewkowice. Nazwa wsi „Dziewkowice” jest bardzo stara, prawdopodobnie tak dawna jak sama wieś. Nazwa wsi z całą pewnością wywodzi się od staropolskiego słowa „dziewka”, co odpowiada dzisiejszemu „dziewczyna” lub „panna”. Jest bardzo prawdopodobne, że pierwotna osada, a potem wieś Dziewkowice była własnością sióstr zakonnych.